- тумыру
- I. 1. Зур итеп кисү. Аннан-моннан гына балта белән юну; тупас эшләү 2. рәв. ТУМЫРЫП – Зур итеп, умырып (кабу, кисү, өзү тур.). II. ТУМЫРУ – диал. 1. Ыргыту, ташлау; томыру 2. гади. Берәр урынга тапшыру, сату
Татар теленең аңлатмалы сүзлеге. 2013.